HOE LANG duurt het nog?

Door Silke Hendriks, 2 months ago

Kamp is weer over en zijn jullie (kinderen) als het goed is weer een beetje bijgekomen, terwijl het ene kind niet kan stoppen met vertellen hoe het op kamp was, vertelt het andere kind alleen: het was leuk. Wat je ook wel of niet gehoord hebt, ik praat u graag bij!

Op 17 mei 2024 in de avond stonden de kinderen, vol energie en lichte spanning, klaar voor hun kampavontuur in Vinkeveen. Eerst gingen de rangers Romy en Merle de safari dieren aan ons voorstellen en de verdwaalde toeristen, waarna we daarna klaar waren om te gaan. Ondanks de regenbuien die onderweg vielen waren de vrolijke gezichten niet te onderdrukken. Een busrit van veertig minuten later, kwamen we aan. Een erg goede locatie, met een gigantisch veld waar de kinderen zich zeker konden vermaken.

Bij aankomst werden de kinderen verdeeld over hun kamers. Na wat gestoei om wie waar mocht slapen, had iedereen zijn slaapplek gevonden. De kameroudsten oudste jongens: Gerben, Gerben en Gerben, oudste meisjes: Evelien, Merle en Romy, jongste jongens: Kenzo, Kevin en Tess & jongste meiden: Britt, Silke en Yoëlle, hadden het toch weer snel voor elkaar, waren natuurlijk ook kinderen die toen al spullen kwijt waren (noem maar even een naam: Jens ;). De leiding sliep heerlijk rustig boven, zonder lekke luchtbedden! Ook de pop Bob Hoekstra was weer van de partij.

Vervolgens was het tijd voor het kennismakingsspel: het smokkelspel. De kinderen renden door het terrein, terwijl ze elkaar iets beter leerden kennen. Na het spel werden de kampregels doorgenomen (belangrijkste regel: De leiding heeft altijd gelijk!), hoewel sommigen meer geïnteresseerd waren in het bedenken van creatieve manieren om die te omzeilen. De volgende activiteit was het dierengeluidenspel. De leiding zat verstopt en deden hun best om dierengeluiden te imiteren en de kinderen moesten raden welk dier het was. Had je het goed kreeg je een pootafdruk, welk groepje heeft als eerste alle pootafdrukken verzameld? Tijdens het spel werden de boodschappen bezorgd en door de keukencommissie weer goed ingedeeld in de keuken.

De eerste nacht was een uitdaging voor de leiding. De kinderen waren erg druk en dat resulteerde in dat ze laat pas heel laat in slaap vielen en veel te vroeg weer wakker werden. Het leek wel een wedstrijd wie het minst kon slapen. Dat was slechts het begin van het avontuur van de laatste jaars D, die werden die nacht nog op dropping gestuurd, samen met vier leiding, Fanny, Joost, Nick en Tess. Ook dit jaar is de groep zeker niet in één keer goed gelopen, rechtstreeks was het een kleine 2 uur lopen, maar de groep kwam pas diep in de nacht weer aan, de kinderen wilde gelijk weer hun bed in en sliepen gelijk.

Ciao tutti buongiorno! Wat een lawaai kinderen om half 7 al wakker, de meeste leiding daarentegen niet. Toch gaf de leiding die wel wakker was even een warming up voor de aankomende sportieve dag, bedankt Ter en Bjar, de rest van de leiding kwam langzaam naar beneden. De kinderen moesten hun sportieve outfit aantrekken, wat nog knap lastig is als er meer kleding op de grond in de kamer ligt dan in je tas.

Het volgende spel werd klaargezet, het wel bekende verdien je ontbijt, eerst het hele kaartje afkruisen voordat je je broodje mocht halen, ook moest er natuurlijk beleg verdiend worden. Dit kon je doen door een rondje te rennen om het gebouw, kruiwagen te lopen of een estafette af te leggen en nog veel meer. Voor de leiding, zoals gewoonlijk, weer een heerlijk ontbijtje verzorgd door Roos en Joost, volgend jaar wel graag weer een eitje.

De rest van de dag stond in het teken van sport en spel. Je was met een groepje een dier, het doel was om zo veel mogelijk dieren te verzamelen van andere groepjes. De kinderen werden er fanatiek van, want wie wilde nou geen schattig baby leeuwtje winnen? Het werd verdeeld in een ochtend- en middagprogramma. Na een stevige lunch van broodjes knakworst, ging de sportdag verder met waterspellen, wie het beste kon vissen, buikglijden, noem het maar op! Dit mondde uit in een groot watergevecht, waarbij iedereen eraan moest geloven. De kinderen werden als een lopende band weer onder de douche gezet (erg bedankt Roos en Yoëlle) om snel op te frissen voor een stevige maaltijd: een heerlijke pasta en heerlijke pastasaus, met credits naar Evelien en Joost voor het recept. Nadat er gegeten is moet er natuurlijk schoongemaakt worden, het is tijd voor corvée. Nick noemt de namen op, iedereen kwam een keertje aan de beurt. Zo hebben we ook een nieuwe manier ontdekt om de tafels en banken schoon te maken.

Bij het vallen van de avond werd een uitdagend spel gespeeld: Mastermind. Het spel uitleggen was voor Silke erg lastig, maar al snel werd het begrepen en vond iedereen het leuk. Huh, moet rood nou wel in de kleurcode of was het toch oranje wat de juiste kleur was? Één groepje was zo snel dat ze na twee keer raden al de code hadden gekraakt, echte masterminds ;)! Na het spel verzamelden ze zich rond het kampvuur, waar liedjes werden gezongen & niet te vergeten marshmallows geroosterd. Armel vertelde nog een griezelig verhaal die te maken had met de griezelige spooktocht, met een groepje lopen door de weilanden, waar je elk moment op je hoede moest zijn, want je kon elk moment aan het schrikken gebracht worden. Iedereen kwam met natte voeten terug, omdat het weiland niet zo droog was als gedacht... De kinderen waren inmiddels zo moe van de eerste nacht dat ze snel in slaap vielen.

De volgende ochtend konden we iets uitslapen. Daarna gingen ze het dorp in om het spel Crazy 88 te spelen, waarbij ze zoveel mogelijk opdrachten moesten voltooien om punten te verzamelen. Zing een kamplied, spot een gele auto, regel een ijsje voor iedereen uit je groepje en verzamel handtekeningen, er was een hele leuke handtekening bij van niemand minder dan André Hazes Jr + plus foto! Dat groepje had dus automatisch gewonnen, maar zaten nek aan nek met het groepje van Kevin daar zaten ook erg leuke foto’s en filmpjes tussen! Terug op het kampterrein stond er een grote stormbaan klaar van ruim 24 meter. De kinderen wilden natuurlijk gelijk op de stormbaan, maar nog heel eventjes wachten. Nog even wat eten en bijkomen, ook de leiding was een beetje moe, Fanny en Tess kregen zelfs even uurtje rust. Wie heeft dat bedacht!? Drie grote groepen werden gemaakt, groep 1 begon met de stormbaan, groep 2 mocht beginnen met een eigen kampshirt te maken, (doen we voortaan op de eerste dag, handig een shirt met een naam erop) en groep 3 met een voetbalwedstrijd tegen de leiding, na 20 minuten wisselde we van spel! Daarna weer even een tijd vrijspelen, zo was de stormbaan favoriet en werden veel wedstrijdjes gespeeld wie het snelste over de baan heen ging. Ook deze dag eindigde met een watergevecht, waterballonnen werden over en weer gegooid, ook nu weer met ze alle als lopende band onder de douche, weer hulde aan Roos en Yoëlle, maar je mag dan niet gelijk douchen, toch Kenz?

Na al dit rennen was het tijd voor het lekkerste avondmaal van het kamp, patat met een lekkere frituursnack, gemaakt door Frituurchef Nick en zijn compagnon Paper Chase, gevolgd door een toetje, die soms zonder bakje gegeten moest worden. Het was weer tijd voor corvée, de namen werden weer opgenoemd, gelukkig werd je geholpen met de vaste strafcorvée (keuken)ploeg bestaande uit onder andere: Frank Anepool en de gebroeders Kok. Na het toetje kregen de kinderen en de leiding min Gerben, Fanny en Tess nog een extraatje, de ont/uitgroening!: Tess en Fanny omdat het hun eerste kamp was en Gerben omdat het zijn laatste kamp was na elf jaar trouwe dienst. Bedankt! Toch moest die nog even wachten met douchen en het eerst met bakken warm water doen.

De bonte avond was er één om niet te vergeten, met verschillende acts, een optreden van Suzan en Freek, een quiz, een hele leuke modeshow van de toppers van de D1, het ABBA optreden niet te vergeten en natuurlijk de kampawards (die uit werden gereikt door Joost en Kenzo). Ook is een record verbroken voor kortste act ooit en was Nick (die soms echt in zijn eigen wereld leefde) bezig met het publiek een beetje op te hypen. Na de bonte avond barstte de disco los. De oudste meiden hadden die avond geen bed (daar vond de disco plaats), in de nacht hebben we die wel teruggelegd, maar ze genoten van een karaokeconcert door de leiding met captain Roos, tuurlijk mochten de meiden ook mee doen, zoals als Celine Dion ;) Of het leuke lied van Bjarne, “met meiden aan de top! Het feesten kan niet op!” De laatste nacht begon met “rellen” tussen de oudste jongens en meisjes, confetti + scheerschuim gevecht. De jongere kinderen sliepen echter al heerlijk. Nog iets extra’s, wat doen we met kinderen die niet willen slapen? Inderdaad: Komkommer sjoelen, oftewel heel veel yoghurt, komkommers, maar vooral erg veel lol. De leiding zat, nadat ieder kind heerlijk lag te slapen, nog even rond het kampvuur en waren we het toch over eens dat de pop Bob Hoekstra voor een lach en een traan heeft gezorgd. We waren Bob de volgende ochtend kwijt, hij is helaas ook niet meer teruggevonden †...

Op de laatste ochtend moesten we vroeg opstaan, wat niet veel mensen op prijs stelde. De kinderen lagen nog in diepe slaap, die krijg je dus maar op één manier wakker, dat is de luchtbedden leeg laten lopen. Toch altijd knap na het inpakken van de tassen dat er erg veel gevonden voorwerpen overblijven. Na het opruimen van de slaapkamers speelden ze nog een spel, het Zweedse loopspel, op het terrein buiten waren allemaal vragen verstopt, bij het goede antwoord hoorde een juiste letter. Hiermee kon een juiste zin gevormd worden. Wat een lastige vragen, wie van de leiding kon wel meer initiatief tonen? Hoeveel VERSCHILLENDE families zijn er bij de leiding? (antwoord 13). Als laatste spel gingen de kinderen nog het dorp in om het ruilspel te spelen, wie komt met het gaafste spul terug? Zo kon de leiding die over was nog goed opruimen, de bus was erg vroeg zo kon de bagage al ingeladen worden. Denk je dat het weer meezit, ging het op einde toch los, alles zeik en zeiknat, inclusief de kinderen... Het lag eraan welk groepje je zat, sommige waren al terug en konden schuilen terwijl de andere zo erg fanatiek waren dat ze door wilde spelen en het met mooiste ding terug zouden komen. Doordat de bus al volgeladen was, konden de kinderen geen nieuwe kleding meer aan. De busrit terug naar Wormer duurde gelukkig slechts veertig minuten. Bij aankomst bij Groengeel kregen de kinderen nog een high five en een lekker ijsje van de leiding + foto.

En zo kwam een einde aan kamp 2024, een avontuur vol plezier, sport, spel en onvergetelijke momenten.

Namens alle leiding, bedankt: Armel, Bjarne, Britt, Evelien, Fanny, Gerben, Joost, Kenzo, Kevin, Nick, Merle, Roos, Romy, Silke, Terrenc, Tess en Yoëlle

en tot volgend jaar!
Silke Hendriks
& de rest van de leiding