Wat hebben we er altijd last van de laatste jaren. Heten ze niet Swikker, Meerkerk, van der Steen, of noem een willekeurige superspits van een andere KL club, er is er altijd wel 1 die (te) veel goals tegen Groen Geel maakt. En zelf hebben we niet een echte ‘goal-getter’. Tsja, Martin heeft het wel eens op zijn heupen gekregen in het verleden, maar daar bleef het wel bij. Gisteren hadden we er wel één in ons midden. De stoïcijnse Scott de Decker wist met 8 goals en een ‘buitenaards’ schotpercentage de wedstrijd in het slot te gooien, 21-24 winst. Missie volbracht, winst in Nijeveen met drie punten verschil.


We hebben er niet vaak gewonnen, daar in sporthal Eendracht. Maar het waren wel altijd mooie wedstrijden tegen de sympathieke Dossenaren in de jaren ’90. Destijds in de voorloper van de Korfballeague, de Hoofdklasse, tegen o.a. de gebroeders Hulzebosch. Ontketende wedstrijden, veel goals voor, maar altijd nog meer tegen, en een gezellige derde helft alvorens wij weer in de bus naar huis reden. Mooi om te zien dat Roger Hulzebosch de analist is en dat zijn broer Daniel de commentator is. De personificatie van het topkorfbal in Nijeveen aan het woord en hun woorden snijden altijd hout. Ook goed dat oudste broer Hulzebosch de nieuwe ‘Tussenklasse’ (volgend seizoen) ter discussie stelde. Een noviteit met een bedenkelijk motief. Als twee KL-clubs bijna alle internationals herbergen is dat natuurlijk ‘de dood in de pot’ voor de competitie en daar verandert de komst van een ‘Tussenklasse’ dus niks aan.


De wedstrijd dus DOS’46 tegen Groen Geel. 180 man publiek, voor het eerst weer sinds lange tijd, en dat was weer even wennen. Zeker gezien het feit dat het wel eens kan stormen in de Eendracht. DOS’46 op “acht gespeeld acht” en had nog 1 winstpartij nodig tegen of Groen Geel of TOP/Litta een week later. Winnen zou dus ‘binnen’ zijn, deelname aan de kampioenspoule en volgend jaar gewoon weer in de KL spelen. Strik erom heen hoorde ik iemand zeggen. Groen Geel had “acht gespeeld zes”. Tweemaal winst (op DOS’46 en PKC) zou dus de derde plaats betekenen, DOS’46 en TOP/Litta zouden dan het nakijken hebben. Maar of Groen Geel de laatste thuiswedstrijd tegen PKC winnend kan gaan afsluiten valt wel heel erg te betwijfelen. De regerend landskampioen uit Papendrecht begint steeds meer op stoom te geraken en slachtte gisteren het Bennekomse DVO af, ook geen lullige ploeg. En dan is er nog dat onderling resultaat. DOS’46 wist in Wormer met twee doelpunten verschil te winnen, dus als GG met drie of meer zou winnen zou dat ook weer allerlei voordelen bieden in het vervolg van deze competitie. Coach Edwin Bouwman van DOS’46, dit jaar voor het laatst in Nijeveen, had het in de voorbespreking over ‘plezier hebben’ en dat het weer fijn was om met publiek te spelen. Ik vond dit iets wat soft en zou meer waardering hebben gehad voor teksten zoals “het gaat maar om 1 ding, en dat is 2 punten vandaag, de rest interesseert me niet” of iets dergelijks. Coach Harmzen had het over de gedaanteverwisseling van zijn GG. De onvoorwaardelijke strijd binnen de selectie had immers haar vruchten afgeworpen de maand januari.


 

Dominante dames in de opening van de wedstrijd. Tessa Lap scoorde de 1-0 uit een mooie ‘tweede kans’, een handelsmerk van de dames uit Nijeveen. Marieke daarentegen een mooie kans onder de korf, 1-1. Marieke vergeet wel eens zichzelf te belonen en afronding kan nog wel eens een dingetje zijn bij haar maar dit deed zij prima, als mede de benutte strafworp later in de wedstrijd. Veel pressie vanuit de kant van DOS’46 en veel voor de hand liggende tactieken bij beide teams. Bij DOS’46 Pascal Frieswijk veel in de rebound en dat deed hij met verve. Vier à vijf keer herhalen was geen uitzondering en was een voorwaarde om springkikker Christian Dekkers in de wedstrijd te laten groeien (uiteindelijk 8 goals). Aan de andere kant onze Stijn veel in de rebound tegen diezelfde Dekkers, die min of meer een matige verdedigende rebound heeft. Dat gaf weer opties voor Carlo en de dames. Het bekende stuivertje wisselen in de beginfase. De 2-2 van Lindsy was fraai, prachtig overzicht van Terrenc als heerser in de paalzone. De 3-4 van Elise (stip) werd gevolgd door de 4-4 van Fardau de Boer. Fardau, in het groene shirt van Drachten destijds een plaaggeest voor menig jeugdige GG dame, had niet haar dag gisteren, zo bleek later. De 4-4 werd 8-4 door een sterke opmars van DOS’46. Tweemaal Max Malestein en tweemaal Christian Dekkers brachten de flow geheel aan Dossche zijde. Ik mag hem wel, die Malestein. Toonbeeld van Nijeveense onverzettelijkheid en een figurantenrol in de Netflix hitserie “Prisonbreak” zou hem niet misstaan. Groen Geel geen paniek, wel wat lichte zorgen. Teveel balverlies, veelal bij de inbound pass, en te matige schotselectie. Inmiddels enig herstel door mooie treffers van Carlo, al dan niet voorafgegaan door een prettige doorbraak van Stijn. Ook een fraai blok van Terrenc op Malestein. Na 8-6 en 9-6 het eerste afstand doelpunt van Scott de Decker, 9-7. Er zouden er nog veel volgen. Na de 10-7 van Malestein (onbegrijpelijk inspringen van onze Terrenc) toch weer Groen Geel de bovenliggende partij. DOS’46 stak teveel energie in de dingen waar het eigenlijk niet om gaat, de discussie aangaan met de zwakke wedstrijdleiding en het geven van teveel negatieve feedback aan elkaar. Toch nog 11-8 door Christian Dekkers maar een run van 3 goals (Scott, Fenna (in de ploeg voor Marieke) en Stijn) bracht een 11-11 ruststand op het bord. DOS’46 opende dus sterk maar GG als morele overwinnaar aan de thee. De Nijeveners verslapte in de pressie, grossierden in miscommunicaties en zagen hun schotpercentages drastisch kelderen. Groen Geel in alle rust weer de controle herkregen.


Na de rust ietwat onrustige teams op de mat. Lindsy kreeg geen strafworp bij haar actie naar binnen toe en Fardau en Pascal misten opgelegde “wide open” korte kansen. De 11-12 en 11-13 betekenden de derde en vierde goal van Scott. Uiteindelijk zou hij op 8 goals uitkomen en een beslissende rol opeisen in de overwinning van Groen Geel. Scott de Decker is een verhaal apart. Als B-aspirant van het Hoornse ADOS gekomen naar een talentvolle lichting van de onzen. Veel prijzen gehaald maar kon toch de verleiding niet weerstaan om als jonge senioor naar het Koogse KZ te gaan. We zagen hem niet graag vertrekken maar zo gaan die dingen. Bij KZ was hij op een zijspoor beland, zij vonden hem niet goed genoeg voor KZ2, waarvan acte. De schrielkip van weleer kwam als verloren zoon met kilo’s extra spieren terug en speelde zich verdienstelijk in de basis na een onfortuinlijke blessure van Kevin (tegen DVO). Klasse Scott ! De 11-13 werd 12-15 en 13-16. Het was de klasse van Christian Dekkers dat DOS’46 toch weer de aansluiting vond (15-17). DOS’46 toonde verder wat verval. Het geloof ebde weg uit de ploeg, stippen werden gemist, kansen werden om zeep geholpen. GG daarentegen akkerde rustig door, krikte het schotpercentage op en had mijns inziens alle controle in de partij. De 15-18 van een goed schietende Fenna en de 15-19 van Carlo (steeds meer ruimte krijgend) waren lekker, zeer lekker. De doorbraak van Scott eindigde bij Terrenc, 15-20, wellicht de belangrijkste treffer van de wedstrijd. Toch nog een stuiptrekking van DOS’46; 16-20 van Dekkers en 17-20 van Malestein. Over mooie treffers gesproken! Al moet ik wel zeggen dat de afstuiterende bal voorafgaand aan het fraaie doelpunt van Malestein wel voor Groen Geel had moeten zijn! De 18-20 (vrije bal Tessa Lap, sterke tactische zet van coach Bouwman) en 19-20 bracht de spanning in de Eendracht weer geheel terug en het publiek maakt zich op voor een hectische slotfase. Ook de arbitrage had zijn handen vol. De vrije bal die Dekkers meekreeg na een sliding op Martin bij de achterlijn sloeg natuurlijk nergens op. Evenals de overtreding van Dekkers op onze Fenna in de aangeef. Heer op dame, altijd een stip, wij kregen een vrije bal. De 19-21 en 20-23 van Scott, vrije ballen, waren zijn zevende en achtste goal. De 19-22 was ook een prachtige actie van Lisanne, na een bekeken combinatie met Martin. Einduitslag 21-24 na knullig balverlies van DOS’46 bij het opspelen en veel reboundcontrole bij Groen Geel.

 

Terecht gewonnen, sterke en zakelijke wedstrijd van Groen Geel. Taakbewust gespeeld, prima schotpercentage en rustig doorbouwen op bestaande opdrachten. DOS’46 succes gewenst tegen TOP/Litta volgende week. Ik weet niet wie er sterker is op dit moment maar jullie hebben de gunfactor.

 

Groen Geel gaat gewoon voor de winst tegen PKC. David tegen Goliath? Wie weet. PKC heeft ook wel eens een slechte dag en onze hal zit weer (bijna) vol.


 

Ik heb er nu al weer zin in!

 

Marcel de Leeuw

 

 

 

ZEER KNAPPE OVERWINNING VAN GROEN GEEL / IJSKOUD DE BESTE IN NIJEVEEN (21-24). ‘BUITENAARDS’ SCHOTPERCENTAGE VAN UITMUNTENDE SCOTT DE DECKER

Door Marcel de Leeuw, 2 years ago

Wat hebben we er altijd last van de laatste jaren. Heten ze niet Swikker, Meerkerk, van der Steen, of noem een willekeurige superspits van een andere KL club, er is er altijd wel 1 die (te) veel goals tegen Groen Geel maakt. En zelf hebben we niet een echte ‘goal-getter’. Tsja, Martin heeft het wel eens op zijn heupen gekregen in het verleden, maar daar bleef het wel bij. Gisteren hadden we er wel één in ons midden. De stoïcijnse Scott de Decker wist met 8 goals en een ‘buitenaards’ schotpercentage de wedstrijd in het slot te gooien, 21-24 winst. Missie volbracht, winst in Nijeveen met drie punten verschil.


We hebben er niet vaak gewonnen, daar in sporthal Eendracht. Maar het waren wel altijd mooie wedstrijden tegen de sympathieke Dossenaren in de jaren ’90. Destijds in de voorloper van de Korfballeague, de Hoofdklasse, tegen o.a. de gebroeders Hulzebosch. Ontketende wedstrijden, veel goals voor, maar altijd nog meer tegen, en een gezellige derde helft alvorens wij weer in de bus naar huis reden. Mooi om te zien dat Roger Hulzebosch de analist is en dat zijn broer Daniel de commentator is. De personificatie van het topkorfbal in Nijeveen aan het woord en hun woorden snijden altijd hout. Ook goed dat oudste broer Hulzebosch de nieuwe ‘Tussenklasse’ (volgend seizoen) ter discussie stelde. Een noviteit met een bedenkelijk motief. Als twee KL-clubs bijna alle internationals herbergen is dat natuurlijk ‘de dood in de pot’ voor de competitie en daar verandert de komst van een ‘Tussenklasse’ dus niks aan.


De wedstrijd dus DOS’46 tegen Groen Geel. 180 man publiek, voor het eerst weer sinds lange tijd, en dat was weer even wennen. Zeker gezien het feit dat het wel eens kan stormen in de Eendracht. DOS’46 op “acht gespeeld acht” en had nog 1 winstpartij nodig tegen of Groen Geel of TOP/Litta een week later. Winnen zou dus ‘binnen’ zijn, deelname aan de kampioenspoule en volgend jaar gewoon weer in de KL spelen. Strik erom heen hoorde ik iemand zeggen. Groen Geel had “acht gespeeld zes”. Tweemaal winst (op DOS’46 en PKC) zou dus de derde plaats betekenen, DOS’46 en TOP/Litta zouden dan het nakijken hebben. Maar of Groen Geel de laatste thuiswedstrijd tegen PKC winnend kan gaan afsluiten valt wel heel erg te betwijfelen. De regerend landskampioen uit Papendrecht begint steeds meer op stoom te geraken en slachtte gisteren het Bennekomse DVO af, ook geen lullige ploeg. En dan is er nog dat onderling resultaat. DOS’46 wist in Wormer met twee doelpunten verschil te winnen, dus als GG met drie of meer zou winnen zou dat ook weer allerlei voordelen bieden in het vervolg van deze competitie. Coach Edwin Bouwman van DOS’46, dit jaar voor het laatst in Nijeveen, had het in de voorbespreking over ‘plezier hebben’ en dat het weer fijn was om met publiek te spelen. Ik vond dit iets wat soft en zou meer waardering hebben gehad voor teksten zoals “het gaat maar om 1 ding, en dat is 2 punten vandaag, de rest interesseert me niet” of iets dergelijks. Coach Harmzen had het over de gedaanteverwisseling van zijn GG. De onvoorwaardelijke strijd binnen de selectie had immers haar vruchten afgeworpen de maand januari.


 

Dominante dames in de opening van de wedstrijd. Tessa Lap scoorde de 1-0 uit een mooie ‘tweede kans’, een handelsmerk van de dames uit Nijeveen. Marieke daarentegen een mooie kans onder de korf, 1-1. Marieke vergeet wel eens zichzelf te belonen en afronding kan nog wel eens een dingetje zijn bij haar maar dit deed zij prima, als mede de benutte strafworp later in de wedstrijd. Veel pressie vanuit de kant van DOS’46 en veel voor de hand liggende tactieken bij beide teams. Bij DOS’46 Pascal Frieswijk veel in de rebound en dat deed hij met verve. Vier à vijf keer herhalen was geen uitzondering en was een voorwaarde om springkikker Christian Dekkers in de wedstrijd te laten groeien (uiteindelijk 8 goals). Aan de andere kant onze Stijn veel in de rebound tegen diezelfde Dekkers, die min of meer een matige verdedigende rebound heeft. Dat gaf weer opties voor Carlo en de dames. Het bekende stuivertje wisselen in de beginfase. De 2-2 van Lindsy was fraai, prachtig overzicht van Terrenc als heerser in de paalzone. De 3-4 van Elise (stip) werd gevolgd door de 4-4 van Fardau de Boer. Fardau, in het groene shirt van Drachten destijds een plaaggeest voor menig jeugdige GG dame, had niet haar dag gisteren, zo bleek later. De 4-4 werd 8-4 door een sterke opmars van DOS’46. Tweemaal Max Malestein en tweemaal Christian Dekkers brachten de flow geheel aan Dossche zijde. Ik mag hem wel, die Malestein. Toonbeeld van Nijeveense onverzettelijkheid en een figurantenrol in de Netflix hitserie “Prisonbreak” zou hem niet misstaan. Groen Geel geen paniek, wel wat lichte zorgen. Teveel balverlies, veelal bij de inbound pass, en te matige schotselectie. Inmiddels enig herstel door mooie treffers van Carlo, al dan niet voorafgegaan door een prettige doorbraak van Stijn. Ook een fraai blok van Terrenc op Malestein. Na 8-6 en 9-6 het eerste afstand doelpunt van Scott de Decker, 9-7. Er zouden er nog veel volgen. Na de 10-7 van Malestein (onbegrijpelijk inspringen van onze Terrenc) toch weer Groen Geel de bovenliggende partij. DOS’46 stak teveel energie in de dingen waar het eigenlijk niet om gaat, de discussie aangaan met de zwakke wedstrijdleiding en het geven van teveel negatieve feedback aan elkaar. Toch nog 11-8 door Christian Dekkers maar een run van 3 goals (Scott, Fenna (in de ploeg voor Marieke) en Stijn) bracht een 11-11 ruststand op het bord. DOS’46 opende dus sterk maar GG als morele overwinnaar aan de thee. De Nijeveners verslapte in de pressie, grossierden in miscommunicaties en zagen hun schotpercentages drastisch kelderen. Groen Geel in alle rust weer de controle herkregen.


Na de rust ietwat onrustige teams op de mat. Lindsy kreeg geen strafworp bij haar actie naar binnen toe en Fardau en Pascal misten opgelegde “wide open” korte kansen. De 11-12 en 11-13 betekenden de derde en vierde goal van Scott. Uiteindelijk zou hij op 8 goals uitkomen en een beslissende rol opeisen in de overwinning van Groen Geel. Scott de Decker is een verhaal apart. Als B-aspirant van het Hoornse ADOS gekomen naar een talentvolle lichting van de onzen. Veel prijzen gehaald maar kon toch de verleiding niet weerstaan om als jonge senioor naar het Koogse KZ te gaan. We zagen hem niet graag vertrekken maar zo gaan die dingen. Bij KZ was hij op een zijspoor beland, zij vonden hem niet goed genoeg voor KZ2, waarvan acte. De schrielkip van weleer kwam als verloren zoon met kilo’s extra spieren terug en speelde zich verdienstelijk in de basis na een onfortuinlijke blessure van Kevin (tegen DVO). Klasse Scott ! De 11-13 werd 12-15 en 13-16. Het was de klasse van Christian Dekkers dat DOS’46 toch weer de aansluiting vond (15-17). DOS’46 toonde verder wat verval. Het geloof ebde weg uit de ploeg, stippen werden gemist, kansen werden om zeep geholpen. GG daarentegen akkerde rustig door, krikte het schotpercentage op en had mijns inziens alle controle in de partij. De 15-18 van een goed schietende Fenna en de 15-19 van Carlo (steeds meer ruimte krijgend) waren lekker, zeer lekker. De doorbraak van Scott eindigde bij Terrenc, 15-20, wellicht de belangrijkste treffer van de wedstrijd. Toch nog een stuiptrekking van DOS’46; 16-20 van Dekkers en 17-20 van Malestein. Over mooie treffers gesproken! Al moet ik wel zeggen dat de afstuiterende bal voorafgaand aan het fraaie doelpunt van Malestein wel voor Groen Geel had moeten zijn! De 18-20 (vrije bal Tessa Lap, sterke tactische zet van coach Bouwman) en 19-20 bracht de spanning in de Eendracht weer geheel terug en het publiek maakt zich op voor een hectische slotfase. Ook de arbitrage had zijn handen vol. De vrije bal die Dekkers meekreeg na een sliding op Martin bij de achterlijn sloeg natuurlijk nergens op. Evenals de overtreding van Dekkers op onze Fenna in de aangeef. Heer op dame, altijd een stip, wij kregen een vrije bal. De 19-21 en 20-23 van Scott, vrije ballen, waren zijn zevende en achtste goal. De 19-22 was ook een prachtige actie van Lisanne, na een bekeken combinatie met Martin. Einduitslag 21-24 na knullig balverlies van DOS’46 bij het opspelen en veel reboundcontrole bij Groen Geel.

 

Terecht gewonnen, sterke en zakelijke wedstrijd van Groen Geel. Taakbewust gespeeld, prima schotpercentage en rustig doorbouwen op bestaande opdrachten. DOS’46 succes gewenst tegen TOP/Litta volgende week. Ik weet niet wie er sterker is op dit moment maar jullie hebben de gunfactor.

 

Groen Geel gaat gewoon voor de winst tegen PKC. David tegen Goliath? Wie weet. PKC heeft ook wel eens een slechte dag en onze hal zit weer (bijna) vol.


 

Ik heb er nu al weer zin in!

 

Marcel de Leeuw