23 November, Groen Geel is jarig en de spelers en speelsters van Zondag 1 en Zondag 2 spelen de derde speelronde van het zaalseizoen. Voor Zondag 1 is dat de verste uitwedstrijd: het Noordzeekanaal onderdoor en helemaal doorrijden tot Blauw Wit in onze hoofdstad. Voorafgaand aan deze wedstrijd speelde Zondag 2 ook een wedstrijd tegen Blauw Wit. Met een gevoelstemperatuur ver beneden het vriespunt waren wij blij dat we ’s nachts niet over daken hoefden te bibberen om pakjes te bezorgen, maar gewoon lekker binnen in een verwarmde sporthal konden sporten.

Voor Zondag 2 hadden we – met de nodige invallers – precies acht spelers en konden voortvarend aan de wedstrijd beginnen. Ten opzichte van vorige week waren er geen wijzigingen in de opstelling; Annemieke, Floor, Sander en Niels in het ene vak, Yusser, Robbie, Robbert en Tim in het andere. Al snel bleek dat Groen Geel de overhand had in het spel en ook meer wist te scoren. Het exacte scoreverloop moet ik de lezer schuldig blijven, door een gebrek aan mensen op de bank zijn geen aantekeningen van de wedstrijd bijgehouden. De ruststand was in ieder geval een royale voorsprong van 6-14 voor de club uit Wormer, met een jarige Sander in ons midden. De tweede helft was voor Blauw Wit. Het ontbreekt mij aan korfbaltechnisch inzicht om hier een verklaring voor te geven, misschien was het de ongelukkige aanvaring van een bal met een adamsappel, of wellicht waren we simpelweg tevreden met de ruime voorsprong en vonden het wel mooi geweest. Hoe het ook zei, met een eindstand van 16-20 konden de punten evengoed mee terug naar Wormer. Mooi om te zien dat iedereen zich heeft kunnen melden op het scoreformulier.

Een korte pauze volgde, waarin de spelers van Zondag 1 konden inschieten en het publiek zich kon fascineren over de relatie van een zebra met Blauw Wit. Mocht iemand het ontdekt hebben, de auteur van dit stuk is wel geïnteresseerd in wat hieraan ten grondslag ligt.

De Amsterdammers openden na het startsignaal direct de score met een afstandsschot. Daan zou na een minuut of drie zo’n zelfde afstandsschot scoren en de stand weer gelijk trekken. In dat vak ging nog een heer van de thuisclub om onduidelijke redenen naar de grond, waarbij onder luid gelach van zijn eigen reservebank zijn clownsneus werd benadrukt… Alle gekkigheid op een korfbalpaal, we raakten wel wat op achter. Door een kort schot van Kelly na de doorbraak van Amber en een tweede schot van Kelly stonden we weer met 3-3 gelijk. Zo bleven we ook mede door doelpunten van Shannon en Amber tot de 5-5 redelijk bij. Daarna wist Blauw Wit door een aantal afstandsschoten een eerste ruime voorsprong te pakken van 10-5. Jammer was wel dat deze voorsprong gepaard ging met onnodig fysiek spel, met momenten waarbij de arbiter van dienst onsportief spel niet kon voorkomen. Shannon maakte nog een laatste doelpunt voordat we rustten, waarbij we aankeken tegen een achterstand van 11-6. Na rust volgden nog doelpunten van Wouter, Julian en Tim, maar we hebben uiteindelijk verloren bij een uitslag van 21-14. We speelden niet slecht, maar er is nog voldoende ruimte voor verbetering als het aankomt op het afronden van korte kansen. Na een aantal jaar leuke wedstrijden tegen Blauw Wit hebben we helaas nu een minder leuke wedstrijd gehad. Een laatste beetje lol hebben we na afloop moeten putten uit weigerende knopjes die ons hadden moeten voorzien van douchewater.

Volgend weekend spelen we zoals eerder aangekondigd weer een keer thuis. Zondag 1 speelt om half twaalf tegen KZ, Zondag 2 daar direct na tegen DKV Victoria. Wij gaan voor twee leuke wedstrijden en U bent bij dezen van harte uitgenodigd, ook voor de derde helft!